Αύριο η ομάδα μας αγωνίζεται για το κύπελλο και η νίκη είναι το μοναδικό εισιτήριο για ελπίδα.

Με τη νίκη θα προκριθούμε στους οκτώ του κυπέλλου όπου θα αντιμετωπίσουμε την ΑΕΚ και πάλι σε μονό αγώνα.  

Με την εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα μας, ακόμα  και ο πιο αισιοόδοξος οπαδός μας, έχει φοβερές επιφυλάξεις.  Όχι μόνο για τον αυριανό αγώνα, αλλά και για τη συνέχεια.

Αύριο όμως μπορεί να ανατραπούν τα πάντα.  Με νίκη και καλή, πειστική εμφάνιση, είμαι βέβαιος ότι πέραν από την πρόκριση, θα αναπτερωθούν και θα πολλαπλασιατούν οι ελπίδες για κατάκτηση του κυπέλλου.

Αν το πρόβλημα της ομάδας μας είναι κυρίως ψυχολογικό, τότε υπάρχουν ελπίδες.  Αν είναι θέμα ποιότητας όμως.... 

Εντάξει, δεν έχουμε το ποιοτικότερο ρόστερ.  Αυτό είναι δεδομένο.  Το καταλάβαμε, το εμπεδώσαμε.

Το θέμα είναι αν με αυτή την ποιότητα και με καλύτερη ψυχολογία μπορούμε να φθάσουμε στην κατάκτηση του κυπέλλου.  

Ας δούμε ποιες είναι οι άλλες επτά ομάδες.

Ανόρθωση – Άρης

Ομόνοια – ΑΕΖ

Νέα Σαλαμίνα – Πάφος

Απόλλων/ ΑΕΛ – ΑΕΚ

Αν θεωρήσουμε (ελπίζουμε και προσευχόμαστε) ότι περνούμε αύριο από τη συμπολίτιδα.

Μετά έχουμε την ΑΕΚ σε μονό αγώνα μέσα στην έδρα μας (τώρα αυτό είναι καλό?) που θα πρέπει να περάσουμε.

Από εκεί και πέρα θα έχουμε μια εκ των Ανόρθωση ή Άρη, Ομόνοια ή ΑΕΖ, Νέα Σαλαμίνα ή Πάφο.

Ποια από αυτές θα προτιμούσατε?  Τι θα σκεφτόσαστε τα προηγούμενα χρόνια?

Πραγματικά είναι ίσως η μοναδική χρονιά από τον καιρό που θυμάμαι και παρακολουθώ τον Απόλλωνα (από το 1978 που πηγαίνω γήπεδο), που έχω τέτοιους προβληματισμούς.

• Prev
• Next